Wibroaukstyka - nowy kierunek w medycynie.
Wibroakustyczne metody leczenia i
profilaktyki chorób po raz pierwszy znalazły zastosowanie w praktyce pod
koniec XX wieku. Istota metody polegała na tym, że w miejscu zmian
chorobowych stosowano oddziaływanie za pomocą drgań dźwiękowych o
zmieniającej się w określonej skali częstotliwości. W efekcie w miejscu
oddziaływania znacznie poprawiał się przepływ krwi i limfy. Metodyka
leczenia obejmuje także wibroakustyczne oddziaływanie na wątrobę i
nerki, znacznie zwiększające ich wydajność, oraz na odpowiedni odcinek
kręgosłupa.
Wibroakustyczne urządzenie Vitafon wynalezione zostało w 1994 roku i
od tej pory stosowane jest w medycynie w wielu krajach. Zasada jego
działania jest dosyć prosta: urządzenie Vitafon oddziałuje na organizm
przy pomocy mikrowibracji, przy czym zakres częstotliwości i amplitudy
drgań zgodne są z mikrowibracjami, które naturalnie mają miejsce w
organizmie. W obszarze zaatakowanym chorobą znacznie zwiększa się
wówczas przepływ krwi i limfy.
Wysoka skuteczność leczenia, czasami nie
do wyjaśnienia z punktu widzenia medycyny klasycznej, znalazła swoje
wyjaśnienie wraz z odkryciem zjawiska mikrowibracji tkanek organizmu,
będącego, obok tlenu i energii, jednym z najważniejszych zasobów
organizmu. Okazało się, że oddziaływanie wibroakustyczne na tkanki
organizmu nie tylko poprawia ukrwienie i krążenie limfy, ale także
nasyca je mikrowibracjami – koniecznym zasobem organizmu, którego brak
jest często najważniejszym czynnikiem decydującym o tym, że organizm nie
radzi sobie z chorobą. Wraz z tym odkryciem opracowane zostały nowe,
efektywniejsze metodyki leczenia.
VITAFON T Z ZESTAWEM OPASEK MOCUJĄCYCH- wibroakustyczne urządzenie medyczne wyposażone w 2 przetworniki wibroakustyczne, tzw. wibrofony oraz cyfrowy wyświetlacz, na którym wyświetlany jest tryb i czas pracy aparatu.
Urządzenie klasy IIa zgodnie z Dyrektywą o Wyrobach Medycznych 93/42/EWG jest oznaczony znakiem CE 1304. 24-miesięczna gwarancja
masaż wibroakustyczny
Mądrość głosi – lepiej zapobiegać chorobie, niż później ją leczyć. Do tego celu najlepiej nadaje się masaż wibroakustyczny.
Masaż wibroakustyczny okolic nerek zwiększa ogólne fizyczne zasoby organizmu, wywołując odczucie przypływu sił, zwiększając wytrzymałość na wysiłek fizyczny, normalizując ciśnienie, poprawiając sen, obniżając poziom cholesterolu we krwi.
Masaż wibroakustyczny okolic wątroby przyspiesza procesy detoksykacji i wydalania osadów, zauważalnie zmniejsza intensywność reakcji alergicznych.
Masaż wibroakustyczny kręgosłupa poprawia ukrwienie rdzenia kręgowego i zwiększa ilość dostarczanych do krwi komórek pierwotnych, potrzebnych do odbudowy tkanek.
Masaż wibroakustyczny przemęczonych mięśni wieczorem, po nadmiernym obciążeniu, zapobiega bólom w nich następnego dnia.
Masaż wibroakustyczny nerek i wątroby efektywnie usuwa syndrom przepicia.
Masaż wibroakustyczny nerek i wątroby zwiększa efektywność zabiegów antycellulitowych.
Masaż wibroakustyczny można stosować o dowolnej porze doby, podczas wypoczynku lub intensywnej aktywności fizycznej.Efektywność terapii wibroakustycznej i profilaktyki
Wysoka efektywność metody wibroakustycznej (terapii i masażu) przy regularnym i sumiennym wykonywaniu zabiegów w warunkach domowych przez długi czas nie dawała spokoju specjalistom. Efekt zależy bezpośrednio od ilości zabiegów na dobę, przy czym wieczorne i poranne zabiegi w celu zrekompensowania nocnego deficytu mikrowibracji przynoszą najlepsze rezultaty. Zorganizować przeprowadzenie zabiegów 2 razy na dobę przed snem i po przebudzeniu w warunkach klinicznych i ambulatoryjnych jest dość trudne, nie mówiąc już o czterech czy większej ilości procedur. Aby lekarz miał możliwość upewnienia się w wynikach, musi on obserwować chorego, który stosuje tę metodę w warunkach domowych. Nieufność mija szybko, jeśli lekarz osobiście sprawdza efektywność leczenia.
Metoda została dopuszczona do zastosowania w praktyce medycznej w 1994 roku. Aż do 2000 roku w metodyce leczenia oddziaływanie mikrowibracjami realizowane było tylko w obszarze patologii. A i sam obszar zastosowania w tym czasie ograniczała się do chorób o pochodzeniu zapalnym i urazowym: osteochondroza, zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie stawów, artroza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, rana, zwichnięcie, rozciągnięcie, złamanie, oparzenie.
Odkrycie i poznanie roli mikrowibracji w procesach fizjologicznych i immunologicznych pozwoliło na wyjaśnienie fenomenu wysokiej efektywności terapii wibroakustycznej. Metoda otrzymała solidne naukowe, biofizyczne fundamenty. Stało się jasne, że uzupełnienie braku mikrowibracji jest szczególnie ważnie i nie może być niczym zamienione. Stwierdzono także, że dodatkowych mikrowibracji potrzebują takie organy, jak nerki, wątroba, rdzeń kręgowy, szpik kostny. Oddziaływanie na te organy za pośrednictwem mikrowibracji, oraz dodatkowe oddziaływanie w obszarze patologii, jeszcze bardziej podwyższyło efektywność leczenia. Lista chorób, które były leczone tą metodą zaczęła się powiększać o choroby systemowe: nadciśnienie, alergia, cukrzyca, gruczolak. Leczone były również trudne do wyleczenia choroby: wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, nieżyt oskrzeli i inne. Po raz pierwszy stało się możliwe powstrzymanie gangreny i jej całkowite wyleczenie przy stopie cukrzycowej. Bez względu na wstrząsające wyniki, metodę można już nazwać leczeniem. Kompensując brak mikrowibracji w organach i tkankach, usuwamy bardzo ważną przyczynę przewlekłego przebiegu choroby i dajemy organizmowi możliwość kompleksowego spełniania swych immunologicznych i regenerujących funkcji. Pozostałe czynności wykonuje sam organizm. Sam doskonale potrafi zdiagnozować chorobę i sam się regeneruje, jeśli posiada wystarczające zasoby.
VITAFON T Z ZESTAWEM OPASEK MOCUJĄCYCH- wibroakustyczne urządzenie medyczne wyposażone w 2 przetworniki wibroakustyczne, tzw. wibrofony oraz cyfrowy wyświetlacz, na którym wyświetlany jest tryb i czas pracy aparatu.
Urządzenie klasy IIa zgodnie z Dyrektywą o Wyrobach Medycznych 93/42/EWG jest oznaczony znakiem CE 1304. 24-miesięczna gwarancja
masaż wibroakustyczny
Mądrość głosi – lepiej zapobiegać chorobie, niż później ją leczyć. Do tego celu najlepiej nadaje się masaż wibroakustyczny.
Masaż wibroakustyczny okolic nerek zwiększa ogólne fizyczne zasoby organizmu, wywołując odczucie przypływu sił, zwiększając wytrzymałość na wysiłek fizyczny, normalizując ciśnienie, poprawiając sen, obniżając poziom cholesterolu we krwi.
Masaż wibroakustyczny okolic wątroby przyspiesza procesy detoksykacji i wydalania osadów, zauważalnie zmniejsza intensywność reakcji alergicznych.
Masaż wibroakustyczny kręgosłupa poprawia ukrwienie rdzenia kręgowego i zwiększa ilość dostarczanych do krwi komórek pierwotnych, potrzebnych do odbudowy tkanek.
Masaż wibroakustyczny przemęczonych mięśni wieczorem, po nadmiernym obciążeniu, zapobiega bólom w nich następnego dnia.
Masaż wibroakustyczny nerek i wątroby efektywnie usuwa syndrom przepicia.
Masaż wibroakustyczny nerek i wątroby zwiększa efektywność zabiegów antycellulitowych.
Masaż wibroakustyczny można stosować o dowolnej porze doby, podczas wypoczynku lub intensywnej aktywności fizycznej.Efektywność terapii wibroakustycznej i profilaktyki
Wysoka efektywność metody wibroakustycznej (terapii i masażu) przy regularnym i sumiennym wykonywaniu zabiegów w warunkach domowych przez długi czas nie dawała spokoju specjalistom. Efekt zależy bezpośrednio od ilości zabiegów na dobę, przy czym wieczorne i poranne zabiegi w celu zrekompensowania nocnego deficytu mikrowibracji przynoszą najlepsze rezultaty. Zorganizować przeprowadzenie zabiegów 2 razy na dobę przed snem i po przebudzeniu w warunkach klinicznych i ambulatoryjnych jest dość trudne, nie mówiąc już o czterech czy większej ilości procedur. Aby lekarz miał możliwość upewnienia się w wynikach, musi on obserwować chorego, który stosuje tę metodę w warunkach domowych. Nieufność mija szybko, jeśli lekarz osobiście sprawdza efektywność leczenia.
Metoda została dopuszczona do zastosowania w praktyce medycznej w 1994 roku. Aż do 2000 roku w metodyce leczenia oddziaływanie mikrowibracjami realizowane było tylko w obszarze patologii. A i sam obszar zastosowania w tym czasie ograniczała się do chorób o pochodzeniu zapalnym i urazowym: osteochondroza, zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie stawów, artroza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, rana, zwichnięcie, rozciągnięcie, złamanie, oparzenie.
Odkrycie i poznanie roli mikrowibracji w procesach fizjologicznych i immunologicznych pozwoliło na wyjaśnienie fenomenu wysokiej efektywności terapii wibroakustycznej. Metoda otrzymała solidne naukowe, biofizyczne fundamenty. Stało się jasne, że uzupełnienie braku mikrowibracji jest szczególnie ważnie i nie może być niczym zamienione. Stwierdzono także, że dodatkowych mikrowibracji potrzebują takie organy, jak nerki, wątroba, rdzeń kręgowy, szpik kostny. Oddziaływanie na te organy za pośrednictwem mikrowibracji, oraz dodatkowe oddziaływanie w obszarze patologii, jeszcze bardziej podwyższyło efektywność leczenia. Lista chorób, które były leczone tą metodą zaczęła się powiększać o choroby systemowe: nadciśnienie, alergia, cukrzyca, gruczolak. Leczone były również trudne do wyleczenia choroby: wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, nieżyt oskrzeli i inne. Po raz pierwszy stało się możliwe powstrzymanie gangreny i jej całkowite wyleczenie przy stopie cukrzycowej. Bez względu na wstrząsające wyniki, metodę można już nazwać leczeniem. Kompensując brak mikrowibracji w organach i tkankach, usuwamy bardzo ważną przyczynę przewlekłego przebiegu choroby i dajemy organizmowi możliwość kompleksowego spełniania swych immunologicznych i regenerujących funkcji. Pozostałe czynności wykonuje sam organizm. Sam doskonale potrafi zdiagnozować chorobę i sam się regeneruje, jeśli posiada wystarczające zasoby.
